برخي كودكان و به طور كلي برخي انسان‌ها به لحاظ شخصيتي كم حرف هستند. اين ويژگي ناشي از تفاوت‌هاي فردي است؛ در واقع نه ضعف محسوب مي‌شود و نه امتياز و مانند هر ويژگي شخصيتي اگر در محدوده متعادل باشند مي‌تواند منافعي براي فرد داشته باشد.
اما مشكل از جايي شروع مي‌شود كه والدين بخواهند اين ويژگي‌ها را با اعمال فشار يا تشويق تغيير دهند. اصرار به تغيير ويژگي‌هاي شخصيتي ذاتي در كودكان مي‌تواند منجر به بروز آسيب‌هاي رواني در آنها مي شود.
با وجود اين كه كم حرفي به تنهايي نشان‌دهنده اختلال نيست اما مانند بسياري از ويژگي‌هاي ديگر (مانند پرحرفي، نق زدن كودكان، منظم بودن يا نبودن و ...) در صورت همراهي با برخي نشانه ها و رفتارها مي‌تواند نشان‌دهنده يك اختلال باشد.
در واقع همانطور كه گاهي ويژگي كم حرفي در كودكان ممكن است به اشتباه به عنوان يك ضعف يا اختلال برداشت شود، در مواردي هم ممكن است به اشتباه برخي اختلالات به ويژگي‌هاي شخصيتي كودك از جمله كم حرفي نسبت داده شود.
به طور مثال كم صحبت كردن به خصوص در كودكان كم سن مي‌تواند ناشي از مهارت‌هاي كلامي يا ارتباطي پايين باشد. درباره اين دسته از كودكان لازم است والدين با برخي اقدامات مهارت‌هاي كودك را ارتقا دهند. از جمله با ارتباطلات كلامي بيشتر با كودك و حضور روزانه و مستمر كودك در محيط‌هاي آموزشي تا فرزندشان در ارتباط با گروه زيادي از هم سن و سال‌ها قرار گيرد.
در مواردي ديگر ممكن است اختلالاتي مانند افسردگي يا اضطراب به اشتباه از طرف اطرافيان به ويژگي‌هاي شخصيتي كودك مانند كم حرفي نسبت داده شود. به طور مثال كودك نشانه‌هايي مانند اعتماد به نفس پايين، بي‌انگيزگي، بي‌تفاوتي و نااميدي، دردهاي جسمي بدون دليل پزشكي و ... دارد. اين نشانه ها لازم است توسط روانشناس كودك بررسي شود.
كودكان چه كم حرف باشند چه نباشند اگر به طور ايده آل ارتباط عاطفي مثبتي با والدين داشته باشند مي‌توانند روزانه با والدين خود صميمانه گفت‌وگو كنند، مسائل و تجارب مهم عاطفي و هيجاني خود را با آنها در ميان بگذارند و در مواقع نياز كمك، حمايت و همدلي والدين را بدون ترس درخواست كنند.
اگر چنين روندي در ارتباط والدين و كودكان وجود ندارد به دليل كم حرفي كودك نيست و در واقع به علت عدم وجود يك فضاي گرم و صميمانه در اين ارتباط است.
با وجود بهترين تلاش هاي والدين براي شناخت نوجوان خود، برخي اوقات به نظر مي رسد مشكلات نوجوان شان براي آنها غافلگير كننده است. در مواجهه با مشكلات رفتاري و هيجاني (مانند رفتارهاي پرخطر غير قابل كنترل) بايد حتماً از روانشناس متخصص كودك و نوجوان كمك بگيريد. براي رزرو وقت مشاوره و ارزيابي كليك كنيد.
همچنين مي توانيد مهارت هاي فرزندپروري خود را با خواندن كتاب هاي روانشناسي در زمينه كودك و نـوجوان يا حضور در كـارگـاه هاي فرزندپروري ارتقا دهيد