بيخوابي در كودكان

علائم

بي خوابي نوع خاصي از اختلال خواب است كه باعث ايجاد مشكلاتي در به خواب رفتن يا ماندن در خواب مي شود. اين مشكلات اغلب فقط چند شب طول مي كشد، اما در موارد ديگر ممكن است هفته ها يا ماه ها در يك زمان باقي بمانند. كودكان مبتلا به بي خوابي ممكن است به سختي به آرامش برسند و شب ها به خواب بروند، در طول شب مكرر از خواب بيدار شوند يا ممكن است صبح ها خيلي زودتر از آنچه كه بايد از خواب بيدار شوند. نداشتن خواب كافي مي تواند اثرات قابل توجهي هم بر روي كودك مبتلا و هم بر ساير اعضاي خانواده داشته باشد كه خواب آنها نيز اغلب مختل مي شود. مشكلاتي مانند خستگي در طول روز، تحريك پذيري، اضطراب، عدم تمركز و بيش فعالي مي تواند با مشكلات خواب مانند بي خوابي همراه باشد.

 

                      

بي خوابي - شب بي خوابي
 
 قبلي
 بعد

 
علل

گاهي اوقات بي خوابي با يك مشكل عاطفي مرتبط است. كودك شما ممكن است شب ها به سختي بخوابد زيرا او بيدار دراز كشيده و نگران چيزي است. مشكل مي تواند اختلاف با دوستان، مشكلات مربوط به تكاليف مدرسه يا حتي يك داستان ترسناك باشد كه آنها در اخبار ديده اند. كودكان اغلب نگران چيزهايي هستند كه براي بزرگترها چندان مهم به نظر نمي رسد، بنابراين بهترين راه براي فهميدن آنچه در ذهن آنهاست اين است كه در مورد آن با آنها صحبت كنيد.

ساير مسائلي كه مي‌تواند باعث بي‌خوابي شود عبارتند از: محيط خواب روشن، با صداي بلند يا در غير اين صورت مختل‌كننده و فقدان يك برنامه آرام‌بخش قبل از خواب. پرداختن به اين مسائل اغلب مي‌تواند به خواب راحت‌تر كودكان، نوجوانان يا حتي بزرگسالان كمك كند.

گاهي اوقات علت بي خوابي يك مشكل جسمي يا بيماري است. مسائلي مانند آپنه خواب يا ترس هاي شبانه مي تواند باعث شود كودك شما در طول شب از خواب بيدار شود و ممكن است دوباره به خواب رفتن براي او مشكل باشد. همچنين مي‌توان كودك شما را بيدار نگه داشت، زيرا درد يا ناراحتي ناشي از بيماري ديگري را تجربه مي‌كند، كه اگر خيلي جوان است يا در برقراري ارتباط مشكل دارد، ممكن است نتواند به شما بگويد. اگر علت زمينه‌اي وجود داشته باشد، براي رفع بي‌خوابي بايد شناسايي و درمان شود.
بي خوابي رفتاري دوران كودكي

نوزادان در فواصل زماني كوتاه مي خوابند و براي تغذيه مكرر از خواب بيدار مي شوند. همانطور كه آنها رشد مي كنند و شروع به خوردن غذاهاي جامد مي كنند، نوزادان نيازي به تغذيه در طول شب ندارند، اما همچنان عادت به بيدار شدن دارند، بنابراين بايد ياد بگيرند كه خود را آرام كنند و دوباره بخوابند. اينگونه است كه نوزادان براي مدت طولاني تري به خواب مي روند و در 9 تا 12 ماهگي بيشتر آنها در طول شب مي خوابند. اگر والدين هر بار كه كودكشان از خواب بيدار مي شود و گريه مي كند به او توجه كنند، كودك ياد نخواهد گرفت كه دوباره به خواب برود. در نهايت ياد مي‌گيرند كه از مادر يا بابا انتظار حضور داشته باشند، آنها را ببرند، به آنها غذا بدهند، تكانشان بدهند، تا زماني كه دوباره بخوابند. اين رفتار به زودي ريشه‌دار مي‌شود و سپس به آن بي‌خوابي رفتاري مي‌گويند. كودكان نوپا همچنين مي توانند قبل از خواب مقاومت نشان دهند، در به خواب رفتن و خواب ماندن مشكل داشته باشند، مگر اينكه توجه آنها جلب شود. ايجاد يك روال خوب قبل از خواب و عادات خواب خوب از همان ابتدا براي جلوگيري از مشكلات خواب در نوزادان و كودكان نوپا مفيد است. لطفاً به اطلاعات پيوست در مورد عادات خوب خواب نگاهي بيندازيد.
چه زماني بايد به پزشك مراجعه كرد

اگر بي خوابي طولاني مدت طول بكشد يا تأثير قابل توجهي بر روي كودك شما داشته باشد، بايد به پزشك مراجعه كنيد. كمبود خواب باعث مي شود كودكان احساس خستگي و ناراحتي كنند و همچنين مي تواند تمركز و عملكرد خوب در مدرسه را براي آنها دشوار كند. هنگامي كه يك مشكل خواب شروع به ايجاد اين نوع اثرات كرد، بايد برطرف شود. اگر خودتان قادر به حل آن نيستيد، ارزش آن را دارد كه وقت بگذاريد و از يك متخصص مشاوره بگيريد. شما مي توانيد نكاتي را در مورد ايجاد يك برنامه روتين موثر قبل از خواب و يك محيط خواب راحت دريافت كنيد. پزشك شما همچنين قادر خواهد بود هر گونه مشكل اساسي را كه مي تواند مسئول مشكلات خواب كودك شما باشد، شناسايي كند.
تشخيص و درمان

شناسايي علت بي خوابي مهم است، به خصوص اگر يك بيماري زمينه اي وجود داشته باشد كه نياز به درمان داشته باشد. پزشك ممكن است بخواهد علاوه بر پرسيدن در مورد الگوهاي خواب فرزندتان، معاينه فيزيكي انجام دهد يا آزمايشاتي را انجام دهد. در برخي موارد، ممكن است نياز به انجام مطالعه خواب باشد. اين شامل يك شب اقامت در يك كلينيك تخصصي خواب است.

هنگامي كه علت مشكل مشخص شد، مي توان راه حل مناسب را پيدا كرد. اگر كودك شما به دليل استرس يا نگراني مشكل خواب دارد، صحبت كردن از طريق اين احساسات اغلب مي تواند كمك كننده باشد. انجام برخي اقدامات عملي مانند دريافت كمك بيشتر در مدرسه در صورت نياز نيز مي تواند كمك كننده باشد.

ايجاد محيط مناسب براي خواب نيز مهم است. اتاق خواب كودك شما بايد فضايي تاريك، آرام و امن باشد كه در آن تا حد امكان كمتر حواس پرتي وجود داشته باشد. خلاص شدن از شر تلفن ها، رايانه ها و ساير صفحه نمايش ها بسيار مهم است. گاهي اوقات نور كم شب، مقداري موسيقي ملايم يا داشتن يك اسباب بازي آرامش بخش در رختخواب مي تواند كمك كننده باشد. همچنين بايد بررسي كنيد كه فرزندتان هنگام رفتن به رختخواب گرسنه، تشنه، خيلي گرم يا خيلي سرد نباشد. داشتن يك روال آرامش بخش قبل از خواب نيز مهم است. اين مي تواند شامل خواندن يا صحبت با هم، حمام كردن يا نوشيدن يك نوشيدني گرم باشد. زمان خواب بايد يك روال آرام، آرامش بخش و ثابت باشد.