والدين و مراقبين مسئوليت هدايت و ترويج راهبردهاي اجتماعي پذيري مثبت براي كودكان تحت مراقبت خود را دارند. اين فعاليت ها به عنوان نظم يا راهنمايي شناخته مي شوند - دو كلمه كه اغلب به جاي يكديگر در آموزش والدين استفاده مي شوند. نظم و انضباط به عنوان «آموزش و پرورش مستمر كه كنترل خود، خود هدايتي، شايستگي و مراقبت از ديگران را تسهيل مي‌كند» تعريف مي‌شود. [1] توصيه مي شود كه مراقبان از يك رويكرد انضباطي جامع براي هدايت رفتارهاي كودكان استفاده كنند.
پدر و مادري در كنار دخترشان كه در حال يادگيري دوچرخه سواري است قدم مي زنند
شكل 1. خانواده اي كه با حمايت به كودك دوچرخه سواري مي آموزد. (منبع عكس: Agung Pandit Wiguna، Pexel License)
مراقبان بايد به طور فعالانه به كودكان بياموزند كه چگونه رفتارهاي خود را با استفاده از راهبردهاي مناسب سن و رشد تنظيم كنند كه باعث افزايش:
روابط مثبت، حمايتي و پرورش دهنده مراقب و كودك،
ايمني، دوام و ثبات،
الگوهاي رفتاري قابل قبول با حذف تقويت‌كننده‌ها براي حذف رفتارهاي نامطلوب و ارائه تقويت‌هاي مثبت براي تقويت رفتارهاي مطلوب.
مهارت هاي عملكردي شناختي، اجتماعي-عاطفي و اجرايي.
براي دستيابي به نتايج مطلوب، همه مولفه‌هاي فوق بايد به‌طور پيوسته و به‌صورت فردي براي هر كودك، و در چارچوب دوران جواني، احساس دوست‌داشتن، امنيت و امنيت به خوبي عمل كنند. راهبردهاي توصيه شده براي تربيت كودك در صفحات آينده تشريح شده است.
چهارشنبه ۰۳ اسفند ۰۱ ۱۱:۲۸ ۳۹ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است