خانم سلما علی به شدت آشفته و کمی هم گیج شده بود. او به سادگی نمی‌توانست بفهمد که چرا هر وقت می‌رفت تا پسر چهار ساله‌اش را از مونته‌سوری‌اش بردارد، او عمیقاً خوابیده بود. و روزهایی که خوابش نمی برد، کاملاً خواب آلود به نظر می رسید. پس از درگیر شدن در برخی پرس و جوهای بیهوده با معلمانش، او تصمیم گرفت تا بیشتر تحقیق کند. نتیجه وحشتناک بود. ظاهراً پسرش آنقدر بیش از حد بود که به معلم اجازه نمی داد کلاس را به درستی اداره کند. از این رو معلم او را وادار به مصرف داروهای خواب آور کرد. این کار باعث می شود کودک بخوابد و کلاس با آرامش برگزار شود. خانم سلما علی بلافاصله پسرش را از آن مدرسه اخراج کرد.
این، متأسفانه، وضعیت امروزی است که اکثر مردم به جای حل مشکل، تمایل زیادی به رفع آن دارند. وقتی صحبت از کودکان بیش فعال به میان می آید، بیشتر والدین و معلمان به دنبال راه حل های کوتاه مدت هستند. متأسفانه چنین «راه‌حل‌هایی» هرگز باعث نمی‌شود که کودک بیش‌فعال بیشتر از این تحصیل کند. برعکس، چنین کودکانی نادان می مانند و در طبقات پایین عقب نگه داشته می شوند، صرفاً به این دلیل که در حد استاندارد نیستند. برخورد با کودکان بیش فعال در سطح آکادمیک، قبل از هر چیز مستلزم پذیرش این است که این دانش آموز خاص بیش فعال است و بنابراین، باید به گونه ای متفاوت از بقیه رفتار کرد. معلم باید علائم و نشانه های مشخصه کودک بیش فعال را بشناسد و سپس با او برخورد کند.
پس آن علائم و نشانه ها چیست؟ چند مورد رایج به شرح زیر است:
در حال حرکت
بسیاری از دانش‌آموزان هستند که حداقل برای مدت معینی قبل از شروع بی‌قراری بی‌حرکت می‌نشینند. افراد بیش از حد به ندرت ثابت می نشینند. اگر به آنها اجازه حرکت داده نشود روی صندلی خود می پیچند. آنها دوست دارند در اطراف حرکت کنند، بپرند و با چیزها سر و صدا کنند.
کمبود توجه
درست است که دانش‌آموزان زیادی وجود دارند که مدت توجه آنها به سختی یک دوره کلاسی کامل طول می‌کشد. با این حال، شما نمی توانید یک کودک بیش فعال را مجبور کنید حتی برای دو دقیقه به صحبت های شما گوش دهد. چشمان او مدام به اطراف می چرخد، حتی زمانی که شما صحبت می کنید. این کودکان نمی توانند توجه کامل خود را به هیچ چیز معطوف کنند و دامنه توجه بسیار کوتاهی دارند.
سطح انرژی بالا
معلم ممکن است از دویدن به دنبال دانش آموز بیش فعال خسته شود، اما آن دانش آموز هرگز حتی از راه دور بی حال نمی شود. دانش‌آموزان بیش‌فعال به سرعت از یک چیز یا چیز دیگری دور می‌شوند و به نظر می‌رسد هیچ‌وقت انرژیشان تمام نمی‌شود. هنگامی که معلم تشخیص داد که کودک بیش فعال است و کلاس ها را مختل می کند، می تواند برخی یا همه اقدامات زیر را انجام دهد تا اطمینان حاصل شود که با کودک به شیوه ای موثر و مهمتر از همه به گونه ای برخورد می شود که هم برای معلم و هم برای دانش آموز مفید باشد. معلم کلاسی آرام خواهد داشت و دانش آموز در پایان روز چیزی یاد می گیرد. برخی از اقدامات مؤثرتر به شرح زیر است:
محکم باشید و بر خود کنترل داشته باشید
برای دانش‌آموز بیش‌فعال هیچ چیز «موفق‌کننده‌تر» نیست جز اینکه ببیند یک بزرگ‌تر، خواه والدین یا معلم، کنترل خود را از دست می‌دهد و خشم خود را از دانش‌آموز تخلیه می‌کند. او به سادگی احساس موفقیت می کند و احتمالا بدتر خواهد شد. در همه حال، اجازه ندهید خلق و خوی شما بدترین چیزها را در شما نشان دهد. خونسرد و خونسرد خود را حفظ کنید، حتی اگر در درونتان جوش می‌زند (بله، این کودکان می‌توانند به شدت تحریک‌کننده باشند، اما دلیلی وجود ندارد که بدانند کار می‌کند).
کانال انرژی
اگر کودک بیش فعال و در نتیجه پر انرژی است، شما به عنوان یک معلم می توانید یاد بگیرید که چگونه این انرژی را به فعالیت های سازنده تر هدایت کنید. به جای اینکه به طور مداوم به کودک بگویید بی‌حرکت بنشیند، می‌توانید او را وادار به انجام کارهایی کنید که شامل حرکت است. از آنها بخواهید چیزی را روی تابلوی اعلانات سنجاق کنند، گچ را بیاورند، تخته سیاه را تمیز کنند و دفترچه های تمرین را توزیع کنند. اگر در به پایان رساندن آن کار موفق نشدند، بی تاب نشوید. برای مثال، اگر کتاب‌ها را رها کردند، به آنها کمک کنید تا آنها را جمع‌آوری کنند و تشویقشان کنید تا به کار خود ادامه دهند.
حس تعلق
نادیده گرفتن کودکان بیش فعال می تواند به شدت معکوس باشد، زیرا آنها معمولاً به دنبال توجه هستند. از سوی دیگر، اگر آنها را سرزنش کنید، دست آنها را بازی می کنید - آنچه آنها از شما می خواهند یک واکنش است. بنابراین، به جای اینکه انرژی خود را برای جیغ زدن، فریاد زدن یا سرزنش کردن از دست بدهید، می توانید از طرق مختلف به آنها احساس مشارکت بیشتری در کلاس درس بدهید. درخواست از آنها برای انجام کارهای آسان و در عین حال جذاب در کلاس باعث می شود که آنها احساس مشارکت بیشتری داشته باشند و امیدواریم برای مدتی آنها را کمی مشغول نگه دارد.
سخنرانی ها را کنار بگذارید
یک فضای کلاسی ایجاد کنید، که شامل دانش آموزان بیش فعال است که به جای گوش دادن به شما، کاری انجام می دهند. گوش دادن به صدای یکنواخت حتی برای دانش آموزان عادی غیر قابل تحمل می شود. می توانید از همه دانش آموزان خود بخواهید که بایستند و کشش دهند. شعرهایی را که می خوانند اجرا کنند. داستان هایی که می خوانند را اجرا کنند. امکانات بی پایان هستند و فقط با تخیل شما محدود می شوند.
کلاس های خود را معقولانه برنامه ریزی کنید
اگر مدرسه شما یک جدول زمانی دقیق ندارد و شما مجاز به تنظیم برنامه خود هستید، برنامه ای را بسازید که برای دانش آموزان مساعد باشد. ریاضی و انگلیسی را پشت سر هم نگذارید. آنها را با هنر یا یک فرورفتگی از هم جدا کنید. به همین ترتیب، توجه دانش‌آموزان در دوره قبل از تعطیلات کمترین میزان را نشان می‌دهد، بنابراین ممکن است دوست داشته باشید که یک درس سبک‌تر برنامه ریزی کنید. برنامه های خود را انعطاف پذیر نگه دارید تا بتوانید آنها را بر اساس پاسخ و توجه دانش آموزان خود تغییر دهید.
موارد فوق تنها بخشی از امکاناتی بود که می توان با استفاده از آن ها دانش آموز بیش فعال را کنترل کرد و انرژی او را به سمت فعالیت های سازنده تر هدایت کرد. حقیقت این است که هر کودکی متفاوت است. چیزی که برای یکی جواب می دهد ممکن است برای دیگری جواب ندهد. بنابراین، اگر دو یا چند کودک بیش فعال در یک کلاس وجود داشته باشد، ممکن است به بدترین آزمایش معلم تبدیل شود. با این حال، می توان با این کودکان برخورد کرد - این فقط به زمان، تلاش و مهارت نیاز دارد. در پایان، اگر معلمی واقعاً مایل باشد با این کودکان کار کند و اطمینان حاصل کند که آنها پس از آموختن چیزی فارغ التحصیل می شوند، قطعاً می تواند با دانش آموزان خود معجزه کند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر