آیا باید به یک درمانگر مرد یا زن مراجعه کنم؟

هنگامی که دیو 35 ساله برای اولین بار برای افسردگی که سالها او را مبتلا کرده بود، کمک گرفت، به طور غریزی احساس کرد که مؤثرترین درمانگر برای او یک زن خواهد بود.

دوران کودکی که در مدارس پسرانه گذرانده شده بود، دیو را با احساس رقابت در کنار مردان دیگر همراه کرده بود، میل به اثبات خود. او می‌گوید: «بزرگ‌سازی‌هایی وجود دارد که بچه‌ها با یکدیگر انجام می‌دهند که من احساس می‌کردم حتی در یک فضای درمانی نمی‌توانم آن را رها کنم». "من همیشه احساس راحتی بیشتری برای باز کردن با زنان داشته ام."

ترجیح روده ای دیو غیرعادی نیست. در حالی که بسیاری از افرادی که به دنبال درمان هستند، چندان به جنسیت پزشک آینده نگر فکر نمی کنند ، برای دیگران این موضوع عمیقاً اهمیت دارد. آیا مردم باید به این ترجیحات توجه کنند یا آنها را نادیده بگیرند؟ در اینجا چیزی است که پزشکان توصیه می کنند.

چه چیزی برای درمان خوب است

درمانگران - پیر یا جوان، مرد یا زن، روان‌پویشی یا شناختی-رفتاری- عموماً موافقند: قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده اینکه آیا درمان به کسی کمک می‌کند یا خیر، جنسیت درمانگر و یا درمانجو نیست. این ارتباطی است که درمانگر و مشتری ایجاد می کنند - اتحاد درمانی - که بر اساس همدلی، پذیرش و احترام متقابل ساخته شده است. سانتیاگو دلبوی، مددکار اجتماعی بالینی در شیکاگو، می گوید: «اینها ویژگی هایی هستند که فراتر از جنسیت هستند.

دهه‌ها تحقیق این را ثابت می‌کند. یک متاآنالیز از 295 مطالعه، که در مجموع بیش از 30000 مشتری را مورد بررسی قرار داد، نشان داد که یک اتحاد درمانی قوی به طور قوی با بهترین نتایج درمانی مرتبط است. این اتحاد از طریق جملاتی مانند «من و درمانگرم به یکدیگر احترام می‌گذاریم» و «احساس می‌کنم در تلاشی مشترک با درمانگر کار می‌کنم» اندازه‌گیری شد. این اثر بدون در نظر گرفتن روش درمانی، ویژگی‌های بیمار یا مکان باقی می‌ماند. همچنین اهمیتی نداشت که درمان به صورت آنلاین یا حضوری انجام شود.

در مقابل، وقتی تحقیقات مستقیماً ارتباط بین جنسیت و نتایج درمانی را بررسی می‌کند، نتایج متفاوت‌تر هستند. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که وقتی درمانگر و مراجعه‌کننده جنسیت همسان هستند، کاهش علائم کاهش می‌یابد. دیگران نمی کنند. یک مطالعه بر روی 500000 کهنه سرباز ایالات متحده نشان داد که میزان ماندگاری درمان برای زنانی که به درمانگرهای زن مراجعه می‌کنند بیشتر از مردانی است که به درمانگرهای مرد مراجعه می‌کنند - اما این ممکن است به این دلیل باشد که زنان به طور کلی به درمان ادامه می‌دهند.

تا حدودی، این سوال قابل بحث است. خود زمینه روان درمانی با یک انحراف جنسیتی مشخص مشخص شده است. امروزه بیش از 70 درصد از درمانگران زن هستند. برخی از مشتریان در این مورد حق انتخاب کمتری دارند.

چه چیزی یک ترجیح جنسیتی را شکل می دهد؟

معلوم نیست چند نفر با توجه به جنسیت خاصی به دنبال درمانگر می گردند. در یک مطالعه بر روی بیش از 2000 مرد، که در فصلنامه روانشناسی مشاوره گزارش شده است ، اکثریت (60 درصد) هیچ ترجیحی نسبت به جنسیت درمانگر خود نداشتند. از بقیه، به همان اندازه بسیاری از درمانگران مرد را ترجیح می دهند. برخی از مطالعات نشان می دهد که زنان بیشتر از مردان ترجیح می دهند و تمایل دارند درمانگر زن را ترجیح دهند، اما با اختلاف کمی.

آنچه ترجیحات را شکل می دهد بسیار فردی است، اما برخی از تأثیرات مشترک وجود دارد. لانتی جوراندبی، روانپزشک در جکسونویل که در زمینه اعتیاد متخصص است، می گوید : «بسیاری از زنانی که آسیب دیده اند، توسط مردان آسیب دیده اند – نه همه، بلکه بخش بزرگی از آن. »

برعکس، مردانی که آسیب دیده اند ممکن است به دلیل ترس از ضعیف به نظر رسیدن ، اعتماد به یک درمانگر زن را دشوار بدانند . جوراندبی به یاد می‌آورد: «زمانی که در یک محیط VA کار می‌کردم، بسیاری از کهنه سربازان مرد نمی‌خواستند درباره دوران حضورشان در تئاتر جنگ با من صحبت کنند. آنها فرض کردند که او نمی تواند درک کند. فقط یک درمانگر که جنبه های اساسی تجربه خود را به اشتراک گذاشته باشد می تواند آنچه را که از سر گذرانده اند را درک کند.

همه انواع تجربیات گذشته می تواند اولویت های درمانی فرد را مشخص کند، و اگرچه این قابل درک است، کسانی که به دنبال پزشک هستند باید آگاه باشند که ممکن است جستجوی خود را به دلایلی محدود کنند که ثابت می شود بی اساس است. یک پزشک خوب، کلیشه‌های جنسیتی را درک می‌کند، اما با آن مخالفت می‌کند.

برای ارتباط با روانشناس زن در تهران اینجا کلیک کنید

مردی که سابقه رابطه با شرکای زن خود را دارد، ممکن است صحبت با مرد دیگری را کمتر دلهره آور بداند. زنی که رابطه پر سر و صدایی با مادرش دارد ممکن است پیش بینی کند که همان پویایی ناسالم با یک درمانگر زن ایجاد می شود. به طور مشابه، یک زن ممکن است فکر کند، "اگر درگیر مسائل مربوط به جدید بودن مادر هستم، من یک درمانگر مرد نمی‌خواهم." مردی که به رواقی گری گرایش دارد ممکن است تصور کند که درمانگران زن «لمس‌آمیز» هستند، یا اینکه درمانگران مرد عمل‌گرا هستند. اما دلبوی هشدار می‌دهد که این کلیشه‌ها می‌توانند در یافتن درمانگر مناسب اختلال ایجاد کنند.