علائم و نشانه های بیش فعالی در کودکان ۲ و ۳ ساله

در کشور امریکا از هر ۱۰ کودک ۱ کودک به اختلال بیش فعالی دچار است که بسیار آمار بالایی هست.

پسرها دو برابر دخترها، احتمال ابتلا به اختلال بیش فعالی دارند. در این تحقیقات کودکان بین ۲ تا ۱۷ سال مورد بررسی قرار گرفته اند.

• برای ۶۲ درصد درمان دارویی تجویز شده است
• برای ۴۷ درصد کودکان بیش فعال درمان های رفتاری - کاردرمانی تجویز شده است
• در کل ۷۷ درصد کودکان بیش فعال در آمریکا تحت درمان هستند
• تقریبا ۳۳ درصد کودکان بیش فعال در آمریکا تحت هیچ درمانی قرار نگرفته اند

در تصویر پائین هم می توانید لیست کشورها و کودکان دچار اختلال بیش فعالی را مشاهده نمائید.

البته دقت بفرمایید هرچقدر سیستم تشخیص و شناسایی کودکان بیش فعال دقیق تر باشد، احتمالا آمار نیز در آن کشورها بیشتر خواهد بود. 

در قسمت پائین مسیر تشخیص و درمان کودکان بیش فعال از ابتدا تا انتها ترسیم شده است. ما در موسسه نورولند تا انتهای این مسیر همراه خانواده های عزیز هستیم.

وظیفه خانواده، دکتر، مهندس، تکنسین، معمار یا پولدار کردن فرزندانشان نیست، وظیفه خانواده ها هدایت آن ها به مسیری هست که باعث خوشحالی کودک دلبندشان شود که در این باره در مقاله ی دیگری مفصل صحبت کردیم.

خلاصه سازی شده مقاله وظیفه خانواده ها: وظیفه اصلی خانواده ها خوشبختی و خوشحالی کودک دلبندشان است، خوشحالی هر کسی در گرو انجام فعالیتی است که عاشقانه آن را دوست دارد و بدان دلبستگی دارد که حتی از آن طریق کسب درآمد کند (مانند: ورزشکاران، موسیقی دانان، خواننده ها، پزشکان، مهندسین، بازیگران، عکاسان، نقاشان و …) 

اختلال چیست؟

تا بدینجا ما به فراگیری اختلال در دنیا و اهمیت شناخت و درمان آن پرداختیم، اما سوال اینجاست که اختلال ها چه هستند؟

اختلال مانند فیلتری در جلوی درک کودک از محیط قرار می گیرد. درک کم منجر به جمع آوری اطلاعات ناقص می شود، اطلاعات ناقص توسط ذهن پردازش می شود و در نتیجه پاسخ مورد نظر دریافت نمی شود.

برای مثال کودکی که دارای اختلال خواندن هست می تواند عدد ۱۴.۷ را ۱۷.۴ بخواند و براساس این اطلاعات ناقص پردازش خود را انجام دهد. در قسمت پائین می توانید علائم بیش فعالی در کودکان را مشاهده کنید.

علائم بیش فعالی در کودکان چه هست؟

اما در این قسمت ما سعی می کنیم سه نشانه اصلی برای تشخیص بیش فعالی را با جزئیات بررسی کنیم و به خانواده ها اطمینان دهیم بسیاری از تشخیص های بیش فعالی در کودکان بر پایه اطلاعات غلط است که منجر به تحلیل و نتیجه گیری غلط می شود.

پرتحرکی در کودکان

در همین ابتدا باید بگویم که لزوما پرتحرکی نشانه بیش فعالی نیست، شاید آن کودک هوش بدنی جنبشی بالایی داشته باشد. بیش فعالی کودکان بیشتر در سنین بین ۶ تا ۱۴ سال شناسایی می شود زمانی که کودکان بایستی ساعت ها پشت میز و صندلی نشسته و بدن خود را بدون حرکت ساعت ها نگاه دارند، همین عامل هم همیشه مایه سرخوردگی کودکان پر جنب و جوش در سر کلاس درس می شود.

آقای کن رابینسون متخصص خلاقیت که لقب Sir را هم دارد (Sir Ken Robinson) در یکی از ویژه ترین سخنرانی هایش در سایت تد درباره آموزش در مدارس و خلاقیت صحبت می کند این ویدئو بیش از ۷۰ میلیون بار دیده شده است

نشانه های بی توجهی

کودکان دارای اختلال بی توجهی همیشه در حال خیال پردازی هستند، نمی توانند در یک محل آرام بنشینند و تمرکز کنند، باید دائما در حرکت باشند. برای مثال کودک دیکته یک کلمه را بلد هست اما بی توجهی و حواس پرتی باعث می شود، کودک نتواند کامل کلمه مربوطه را بنویسد.

فراموشکاری و جا گذاشتن وسائل در مکان های مختلف از ویژه ترین خصوصیت کودکان بیش فعال است. 

رفتارهای تکانه ای

رفتارهای تکانشگری به رفتارهای پر ریسک، بدون آینده نگری، بدون پشتوانه فکری و ... گفته می شود که هم برای خود فرد و هم اطرافیان خطرناک است. چند نمونه از این رفتارها را هم در این قسمت برای شما لیست کرده ام اما پیش نیازهای این مقاله را مطالعه کنید تا اطلاعات کامل تری از رفتارهای تکانه ای کسب کنید.

• ولخرجی بدون آینده نگری
• خوردن یا نوشیدن بیش از حد
• نداشتن صبر و تحمل کافی برای در صف ایستادن، گوش کردن به صحبت معلم یا شخص دیگری
• قطع صحبت دیگران
• زودجوشی و دعوا راه انداختن
• خوردن یا نوشیدن بیش از حد
• آسیب رساندن به خود و دیگران از طریق دعوای فیزیکی
• پیش بینی ناپذیر بودن
• ترک ناگهانی مسئولیت یا شغل واگذار شده

برخی از این نشانه ها در کودکان و برخی دیگر در بزرگسالان قابل مشاهده است، بخاطر همین می توانید آینده یک کودک بیش فعال را نیز از این طریق مشاهده کنید.

عواقب عدم درمان بیش فعالی در کودکان

اول از همه درباره اثرات مخربِ تاخیر در درمان اختلالات گفتار و زبان کودکان صحبت خواهیم کرد. قسمت عمده درک کودکان از دنیا و شکل گیری شخصیت آن ها تا ۷ سالگی اتفاق می افتد. اختلال ها مانند سدی جلو ورودی های محیط قرار می گیرند و دریافت کودک از دنیای اطرافش را به حداقل می رسانند. تصور کنید یک کودک چشم بسته در میان زمین بازی رها شده است و قرار است با کودکان دیگر بازی کند. 

• شناخت او از زمین بازی چه اندازه است؟
• شناخت او از بازی که بچه ها انجام می دهد چه اندازه است؟
• آیا می تواند نقشی در بازی کودکان داشته باشد؟
• آیا عکس العمل های او به موقع هست؟
• تعامل هم سن و سال ها نسبت به او چگونه است؟
• آیا در بازی بعدی احتمال بازی داده شدن او هست؟

همه این سوالات قرار است ما را به نتیجه گیری کلی از تاثیر اختلالات در زندگی کودکان می اندازد. اختلالات مانند سدی جلوی دریافت کودکان از محیط قرار می گیرد. درک کم کودک از محیط، امکان تعامل به موقع با محیط را به کودک نمی دهد پس به مرور زمان از گروه همسالان خود کنار گذاشته می شود. خانواده های عزیز با کمک مشاورین حاذق، هر چقدر بتوانند اختلالات کودکان را شناسایی و رفع کنند، آینده درخشان تری برای آن ها رقم خواهند زد.

اختلالات، خودشان را در دوره های مختلف زندگی نشان می دهند پس برخی از اختلالات در کودکی از طرف خانواده ها قابل شناسایی نیستند در صورتی که سن طلایی درمان آن ها در همین زمان کودکی هست.

هیچ اختلالی به خودی خود در طول زمان درمان نمی شود، فقط باعث سرخوردگی کودک شده تا این اختلالات را از دیگران مخفی کند. مشاورین و درمانگران خبره می توانند تمام این اختلالات را شناسایی کرده و در سن طلایی، آن ها را درمان کنند.