به عنوان والدین، شما هر کاری از دستتان بربیاید انجام می‌دهید تا مطمئن شوید فرزندتان سالم، شاد و ایمن بزرگ می‌شود. اما اگر عادت بد فرزندتان این را به خطر بیندازد، چه؟ مکیدن انگشت شست رایج است و برای اکثر کودکان، رفتاری است که با افزایش سن متوقف می‌شود. اما برخی از کودکان نمی‌توانند این عادت را ترک کنند و با رشد دهانشان، این عادت می‌تواند منجر به آسیب شود. برای فهمیدن اینکه چه چیزی طبیعی است، چه چیزی نیست و چگونه می‌توانید از فرزندتان محافظت کنید، به خواندن ادامه دهید.برای ارتباط با روانشناس کودک در تهران با گروه روانشناسی ویان تماس بگیرید.
هنگام مواجهه با مکیدن انگشت شست، چه مواردی طبیعی است؟
اول اینکه، مکیدن انگشت شست برای نوزادان و کودکان نوپا کاملاً طبیعی است. حتی می‌توان در سونوگرافی نوزادان را در حال مکیدن انگشت شست مشاهده کرد. این کاوشگران کوچک، دنیای خود را با کمک دهانشان کشف می‌کنند، اما این میل باید حدود شش ماهگی شروع به فروکش کردن کند.
مکیدن انگشت شست و سایر انگشتان، راهی برای آرام کردن خود در نوزادان است. این مکش به آنها آرامش می‌دهد، همانطور که شیر مادر یا شیشه شیر باعث آرامش آنها می‌شود. وقتی کودک متوجه شد که مکیدن انگشت شست او را آرام می‌کند، می‌توان او را در حالی که انگشتش را در دهانش گذاشته است، در مواقع گرسنگی، ترس، خستگی یا بی‌حوصلگی پیدا کرد.
برای برخی از کودکان، مکیدن انگشتان یا پستانک می‌تواند به اضطراب جدایی کمک کند و به خواب رفتن نوزادان کمک کند. بسیاری از والدین از پستانک و اسباب‌بازی‌های دندانی برای تنظیم احساسات فرزندانشان استفاده می‌کنند. با این حال، معمولاً کودکان قبل از شروع پیش‌دبستانی - و قبل از شروع درآمدن دندان‌های دائمی‌شان - علاقه خود را به این رفتار از دست می‌دهند و به دنبال راه‌های سازنده‌تری برای مدیریت احساسات خود می‌روند، اما این برای همه صادق نیست.
چرا باید نگران مکیدن انگشت شست باشید؟
کودکان ۲۰ دندان شیری یا اولیه دارند که در نهایت با ۳۲ دندان دائمی جایگزین می‌شوند. اگرچه دندان‌های دائمی حدود شش سالگی شروع به درآمدن می‌کنند، اما دندان‌های شیری پایه و اساس لبخند کودک شما را تشکیل می‌دهند. اگر کودک شما تا سن چهار یا پنج سالگی هنوز انگشت شست، انگشتان دیگر یا پستانک خود را می‌مکد، این می‌تواند بر روی تراز دندان‌های دائمی هنگام درآمدن آنها تأثیر بگذارد.
مشکل مکیدن انگشت شست این است که فشار و مکشی در دهان ایجاد می‌کند که می‌تواند دندان‌ها را به جلو بکشد و منجر به چیزی شود که «اپن بایت» نامیده می‌شود. این حالت باعث می‌شود دندان‌های بالا و پایین حتی در صورت بسته بودن دهان، با هم تماس نداشته باشند. این نوع بایت می‌تواند غذا خوردن و صحبت کردن را برای کودک شما دشوار کند. اگر دندان‌ها به این شکل نامرتب شوند، ممکن است اختلالات گفتاری مانند نوک زبانی صحبت کردن و عدم توانایی در تلفظ حروف صامت سخت مانند «د» یا «ت» ایجاد شود و حتی به طور بالقوه دائمی شود.
توجه داشته باشید که همه کودکانی که انگشت شست خود را می‌مکند، یکسان نیستند. برخی از کودکان به طور منفعل انگشت شست یا انگشت دیگر را در دهان خود قرار می‌دهند، در حالی که برخی دیگر به طور تهاجمی می‌مکند. در حالی که هر دو گروه باید این عادت را ترک کنند، کودکان گروه دوم کودکانی هستند که باید بیشتر نگران آنها باشید، زیرا آنها بیشترین آسیب را به دهان در حال رشد خود وارد می‌کنند.
کودکانی که بیش از حد انگشت شست خود را می‌مکند، مستعد ابتلا به عفونت‌های گوش میانی بیشتری هستند. مکیدن بیش از حد می‌تواند باعث پینه بستن انگشت شست شود و رطوبت می‌تواند ناخن شست را کج کند و آن را مستعد رشد به داخل و لایه لایه شدن کند.
در نهایت، کودکان بزرگتری که در ملاء عام یا در مدرسه به مکیدن انگشت شست خود ادامه می‌دهند، ممکن است توسط همسالان خود مورد تمسخر قرار گیرند یا توسط بزرگسالان قضاوت شوند و این می‌تواند به اعتماد به نفس کودک آسیب برساند.
چگونه می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا مکیدن انگشت شست خود را ترک کند؟
اول، متوجه باشید که مکیدن انگشت شست ذاتاً نشان دهنده هیچ اختلالی نیست، بلکه فقط یک عادت ناسالم برای فرزند شماست. و اگرچه مهم است که فرزندتان در اسرع وقت این عادت را ترک کند تا از عوارض رشدی آن جلوگیری شود، اما درک کنید که کودکانی که انگشت خود را می‌مکند معمولاً این کار را برای آرام کردن خود انجام می‌دهند. سعی کنید بفهمید که چرا فرزندتان نیاز به آرام کردن خود از این طریق دارد و به آن عوامل استرس‌زا بپردازید.
دوم، فرزندتان را در رسیدگی به مشکل مشارکت دهید. دو فکر بهتر از یک فکر است و مشارکت دادن فرزندتان باعث می‌شود که این کار مانند یک کار تیمی به نظر برسد. به فرزندتان آموزش دهید که چگونه مکیدن انگشت شست می‌تواند به لبخندش آسیب برساند. یا بهتر از آن، عادت او را در جلسه بعدی دندانپزشکی مطرح کنید تا دندانپزشکان ما بتوانند به شما توضیح دهند که چرا ترک آن برای آنها مهم است.
یک جای خوب برای شروع این آموزش، کتابی از دکتر سوزان هایتلر، روانشناس بالینی اهل دنور، با عنوان « دیوید در مورد مکیدن انگشت شست تصمیم می‌گیرد » است که بسیاری از والدین آن را مفید یافته‌اند.
سوم، برای ترک این عادت با هم همکاری کنید. به جای سرزنش کردن فرزندتان هنگام مکیدن انگشت، او را به خاطر این کار تشویق کنید. سعی کنید در طول روز روی انگشت مورد علاقه‌اش بانداژ بگذارید تا بافت آن به او یادآوری کند که انگشتان نباید در دهان باشند. آیا فرزندتان هنگام خواب انگشت شست خود را می‌مکد؟ قبل از خواب جوراب روی دست‌هایش بگذارید و آنها را با چسب محکم کنید. این روش به ویژه برای کودکان بزرگتر خوب عمل می‌کند زیرا آنها می‌خواهند به عنوان «پسر بزرگ» یا «دختر بزرگ» دیده شوند و مکیدن انگشت شست برای نوزادان است. وقتی با جوراب‌هایی که هنوز در دست دارند از خواب بیدار می‌شوند، می‌توانند به خودشان افتخار کنند که می‌دانند در طول شب انگشتشان را نمی‌مکند!
یک جدول پاداش از تعداد روزها یا شب‌هایی که فرزندتان می‌تواند بدون مکیدن انگشت بگذراند، تهیه کنید. از برچسب‌ها یا تمبرهای سرگرم‌کننده برای ثبت پیشرفت در تقویم استفاده کنید. مثبت‌اندیشی و تشویق در ترک این عادت بسیار مؤثر است.
- ۰ ۰
- ۰ نظر