تعداد کمی از مشاغل به اندازه روانشناسی گسترده و کاربردی هستند.
این رشته به تخصص در موضوعات مختلفی مانند تحقیقات رفتاری، علوم پزشکی، تجزیه و تحلیل بالینی، مسائل حقوقی و جامعه شناسی نیاز دارد. از مشاغل این رشته می توان به مشاور مدرسه ، درمانگر ازدواج و خانواده ، روانشناس کودک و روانشناس صنعتی-سازمانی اشاره کرد .برای ارتباط با روانشناس زن خوب در تهران اینجا کلیک کنید.
بااستعدادترین و پرتقاضاترین درمانگران تمایل دارند مجموعهای از ویژگیهای شخصیتی مشترک داشته باشند که آنها را قادر میسازد تا به بهترین شکل با بیماران کار کنند و به آنها در حل مشکلات عاطفی یا ذهنی کمک کنند. هرکسی که به عنوان یک درمانگر یا نوع دیگری از روانشناسی حرفه ای فکر می کند باید این 10 سوال اساسی را قبل از شروع کار در نظر بگیرد .
1. آیا شنونده خوبی هستید؟
بالاتر از همه ویژگی های دیگر، یک روانشناس باید بتواند نه تنها به آنچه بیمار می گوید، بلکه به زبان ظریف بدن بیمار نیز توجه کند. اطلاعات شخصی که از طریق درمان فاش می شود اغلب به آرامی و با تلاش به دست می آید، بنابراین باید دقت زیادی برای درک همه اشکال ارتباط برای کمک به تعیین یک دوره درمانی مناسب صورت گیرد.
2. آیا می توانید یک راز را حفظ کنید؟
یکی دیگر از قوانین اساسی درمان این است که چیزی که بین روانشناس و بیمار گفته می شود هرگز فاش نمی شود، مگر اینکه طبق قانون، همانطور که در منشور اخلاقی انجمن روانشناسی آمریکا آمده است، فاش نشود. درمانگران هرگز نباید شایعاتی را که در طول جلسه آموخته اند به اشتراک بگذارند یا کار خود را با خود به خانه بیاورند.
3. آیا واقعاً به دیگران اهمیت می دهید؟
ممکن است این یک سوال احمقانه به نظر برسد، اما پرسیدن آن مهم است. همدلی ستون فقرات صنعت روانشناسی است و نمی توان آن را جعل کرد. این مهم است که روانشناسان درد عاطفی بیمار را درک کنند و دلسوزی نشان دهند. کسانی که به راحتی از مشکلات دیگران ناامید می شوند و می خواهند آنها "فقط بر آن غلبه کنند" دوام زیادی نخواهند داشت.
4. آیا به طور طبیعی کنجکاو هستید؟
روانشناسان در حین گوش دادن به بیماران، باید فرآیند درمان را نیز با سوالات خود راهنمایی کنند. این یک حرفه خوب برای کسانی است که ناظران زیرک هستند، دوست دارند سؤالات بعدی بپرسند، و قادر به تجزیه و تحلیل اظهارات مبهم بیماران برای شکار معانی پنهان هستند.
5. آیا خودتان را خوب می شناسید؟
هیچ تحلیلی در خلأ انجام نمی شود، بنابراین روانشناسان باید سوگیری های طبیعی خود را بر اساس تحصیلات، پیشینه، موقعیت اجتماعی و اعتقادات مذهبی خود در نظر بگیرند. آنها باید بدانند که چگونه از زندگی خود عقب نشینی کنند تا اطمینان حاصل کنند که می توانند مشاهدات عینی انجام دهند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر