نقش روانشناس مدرسه در اوتيسم چيست؟
روانشناسان مدرسه با پيشينه اي كه در رشد كودك، سلامت روان و رفتار دارند، مي توانند نقش كليدي در اوتيسم در محيط مدرسه ايفا كنند. آنها مي توانند مداخلات كليدي براي كمك به تشخيص، تشخيص، درمان و حمايت از كودكان مبتلا به اوتيسم ارائه دهند. آنها مي توانند در ارزيابي كودكاني كه اعتقاد بر اين است كه اوتيسم دارند كار كنند و همچنين مي توانند بينشي براي كودكاني كه رفتارهاي چالش برانگيز يا مشكلات آموزشي نشان مي دهند ارائه دهند تا در مورد اينكه آيا اوتيسم ممكن است يك عامل كمك كننده قبلاً شناسايي نشده باشد، بحث كنند.براي ارتباط با روانشناس كودك در تهران اينجا كليك كنيد
روانشناسان مدرسه همچنين با دانش آموزاني كه تشخيص اوتيسم دارند كار مي كنند تا ادغام آنها در مدرسه بهبود يابد. آنها مي توانند نيازهاي يادگيري ويژه كودكان مبتلا به اوتيسم را ارزيابي كنند و با كاركنان مدرسه همكاري كنند تا موانع آموزش اين دانش آموزان را برطرف كنند. اين ممكن است شامل كمك به كاركنان براي مقابله با رفتارهاي خاص يا مشاركت در ايجاد برنامه هاي يادگيري فردي باشد.
روانشناسان مدرسه نيز در ارزيابي اثربخشي اين طرح ها و مداخلات و تطبيق آنها در صورت لزوم مشاركت خواهند داشت.
روانشناسان مدرسه مي توانند يك پيوند مركزي بين كاركنان آموزشي، مديريت مدرسه، والدين و كودكان ايجاد كنند تا اطمينان حاصل شود كه نيازهاي يك كودك مبتلا به اوتيسم توسط سيستم مدرسه آنها برآورده شده است. روانشناسان مدرسه با توجه به ماهيت آموزش خود اين كمك و مداخله را بر اساس شواهد و تئوري علمي ارائه خواهند كرد.
نقش روانشناس مدرسه در قلدري چيست؟
روانشناسان مدرسه چندين نقش كليدي در مورد قلدري دارند. آنها به شدت به كودكاني كه تحت تأثير قلدري قرار گرفته اند مشاوره مي دهند. در اين نقش با كودك درگير مي شوند و با آنها در مورد قلدري و احساسي كه در كودك ايجاد مي كند صحبت مي كنند. هدف در اين زمينه اين است كه اطمينان حاصل شود كودكي كه مورد آزار و اذيت قرار مي گيرد مكاني امن دارد كه بتواند در مورد تجربيات خود صحبت كند و موضوع را دروني نكند.
روانشناس مدرسه نيز سپس براي ارزيابي كودكي كه رفتارهاي قلدري را نشان مي دهد، تلاش مي كند تا دلايل زمينه اي را ايجاد كند و در نهايت با آنها براي رسيدگي به مسائل همكاري كند. هدف اين كار كمك به كودك در هر مشكلي است و يافتن راه هايي براي جايگزيني رفتارهاي قلدرانه او با رفتارهاي مثبت تر.
روانشناسان مدرسه همچنين مي توانند به عنوان يك نقطه تماس براي والدين همه كودكان درگير عمل كنند و راهنمايي و مواد حمايتي را براي كمك به آنها براي مقابله مؤثر با وضعيت ارائه دهند.
دانش و تجربه روانشناسان مدرسه از رشد، روانشناسي و آموزش، آنها را در جايگاه منحصر به فردي قرار مي دهد تا در پيشگيري از قلدري نقش داشته باشند. آنها مي توانند بينش مفيدي در زمينه ايجاد كمپين ها و فعاليت هاي موثر ضد قلدري ارائه دهند و مي توانند در مورد تشويق تعاملات اجتماعي مثبت تر در سراسر محيط مدرسه توصيه كنند.
براي يك روانشناس مدرسه چه چيزي لازم است؟
موفقيت يك روانشناس مدرسه، البته به مهارت ها و توانايي هاي فرد بستگي دارد، اما چند عامل مشترك براي همه افراد در اين نقش وجود دارد كه به موفقيت آنها كمك مي كند:
- قابليت نزديك شدن به جمعيت دانش آموزي – اول از همه يك روانشناس موفق مدرسه بايد فردي باشد كه دانش آموزان احساس كنند مي توانند با اطمينان در مورد طيف وسيعي از موضوعات با او صحبت كنند. آنها بايد احساس كنند كه با دقت به آنها گوش داده مي شود و نگراني هاي آنها جدي گرفته مي شود.
- كار نزديك در مدرسه - روانشناسان مدرسه بايد از نزديك در داخل مدرسه كار كنند، آنها بايد بتوانند مسائل را براي خود شناسايي كنند و همچنين در هنگام مطرح شدن به نگراني هاي دانش آموزان واكنش نشان دهند.
- تعامل با سهامداران كليدي مدرسه – و همچنين همكاري نزديك با دانش آموزان، روانشناسان مدرسه بايد بتوانند با ذينفعان بزرگسال مدرسه درگير شوند. اين مي تواند شامل معلمان، مديران و والدين باشد. آنها اغلب بايد مسائل مربوط به مدرسه را برجسته كنند، داشتن يك رابطه كاري خوب با اين سهامداران كليد اجراي استراتژي هايي است كه آنها احساس مي كنند مورد نياز هستند.
- توانايي ايجاد مواد و كمپين‌هاي مناسب براي مخاطبان خاص خود - يك روانشناس مدرسه بايد بتواند زمينه‌هاي مورد نياز را در مدرسه خاص خود شناسايي كند و ابزارهايي را براي پاسخگويي مؤثر به اين نيازها بيابد يا توسعه دهد.
- تفكر مستقل - با توجه به سلامت رواني و رشد دانش آموزان به عنوان تمركز اصلي آنها، يك روانشناس مدرسه بايد بتواند اهداف و دستور كار مدرسه را در نظر بگيرد اما به طور مستقل فكر كند تا اطمينان حاصل شود كه استراتژي هاي اصلي اجرا مي شوند. آنها همچنين بايد بتوانند اين موارد را به طور عيني مورد ارزيابي مجدد قرار دهند تا ببينند آيا مؤثر هستند يا خير.
- سرمايه گذاري در موفقيت - براي اينكه خود واقعاً موفق باشد، يك روانشناس مدرسه بايد واقعاً مراقب موفقيت دانش آموزاني باشد كه با آنها درگير هستند و انگيزه آنها را بگيرد. اگر اين تمركز اصلي آنها باشد، موفقيت آنها بسيار محتمل تر است.